جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

چکیده:انسان طالب کمال است و کمال جویی انسان، ذاتی و غیر اکتسابی است و همه انسان‌ها به دنبال سعادت و کمال خود در تلاش و تکاپو هستند و مکاتب، فلسفه‌ها و ادیان نیز همگی داعیه‌ی ارائه طریق برای نیل به کمال و سعادت آدمی را دارند به طور کلی در طول تاریخ دیدگاه انسان‌ها درباره‌ی کمال و نجات و رستگاری انسان به دو گونه‌ی کاملاً متفاوت تقسیم شده است: الهی و غیر الهی. مکاتب و فلسفه‌های الهی هم راستا با ادیان، سعادت انسان را نه تنها در این دنیا بلکه در آخرت نیز جستجو کرده‌اند لذا عوامل کمال و موانعی که برای آن می‌شمارند کاربرد آن در دنیا و خصوصاً در نجات اخروی است که زندگی جاودانه انسان می‌باشد. اما مکاتب مادی و غیر الهی کمال و سعادت را در این دنیا جستجو می‌کنند و در دستورات و راهکارهائی که ارائه می‌دهند فقط فاصله بین تولد و مرگ را در نظر می گیرند و برای همین هر کدام کمال را در چیزی تعریف می‌کنند. و از دید عرفان اسلامی کمال نهایی همان قرب به خداوند است و هر چه انسان صفات الهی را در خود متجلی کند به این هدف نزدیک‌تر خواهد شد و انسان برای رسیدن به قله‌ی کمال معنوی و نجات یافتن از سقوط در ورطه‌ی هلاکت نیازمند شناخت موانع کمال است. عارفان و بزرگان زیادی درباره‌ی حجاب‌های میان انسان و خالق سخن گفته‌اند و همه آنان بر این امر اتفاق نظر دارند که سالک الی الله باید همه موانع را بشناسد و در جهت خرق آن‌ها تلاش نماید. این پژوهش موانع راه کمال انسان را از دیدگاه عرفان اسلامی بررسی کرده و نیز به برخی از عوامل کمال نیز اشاره شده و در آخر به مراحل مانع زدایی پرداخته است.

روش‌های تربیتی مستفاد از قرآن،گسترده و فراوان است. ازجمله ی این روش هاکه درزندگی فردی واجتماعی سهم عمده ای را تشکیل داده ، عفووگذشت است. از بررسی و مفهوم ارزشی عفو در آموزه های قرآنمی توان گفت که عفو یکی از صفات جمالیه خداوند و به معنای صرف نظر کردن از خطای دیگری و خودداری از مجازات و سرزنش خطاکار می باشد؛ از آنجا که اخلاقیات و صفات نیک انسانی، بازتابی از صفات پروردگار است، ‌و انسان به دلیل دارا بودن مقام خلیفه اللهی بر روی زمین،قابلیت آن را داردکه جامع جمیع اسماء الهی قرارگیرد.پس ظهور و نمود این رفتارارزشی درانسان ارزشمند می باشد. پرسش ها ونتایج حاصل ازپژوهش به شرح زیراست: 1) مفهوم روش عفودرقرآن کریم چیست؟2) مبانی روش عفودرقرآن کریم چیست؟3) شرایط تربیتی روش عفودرقرآن کریم چیست؟4) نتایج تربیتی روش عفودرقرآن کریم چیست؟درپاسخ به سوالات مذکور، به ترتیب، این نتایج به دست آمد:1) عفودرقرآن، به معنى ترک کردن، اعراض نمودن، گذشت ازگناه، ترک کیفرومحو ونابودی اثرحاصل ازآن آمده است.2) مبانی، دردوحیطه خداشناسی وانسان شناسی بررسی شد. الف) خداشناسی: تراوش رحمت خداونددرهستی،تقدم رحمت برعذاب الهی، بخشودگی گناهان ازطرف خداوند ، پیشی گرفتن بخشش ورحمت خداوند ازانتقام او وهمچنین عَفُّو ، ازاسماء الهی ازمبانی خداشناسی محسوب می شوند. ب) انسان شناسی: انسان جامع صفات الهی ازجمله فضل، بخشش، حلم، اراده و... می باشد ومی تواندخداگونه رفتارکند. قرارداشتن انسان درمعرض خطاهاوگناهان نیز، ضرورت عفورامشخص می کند. ازمبانی دیگر، نقش حیاتی ایمان درکنترل امیال وغلبه براحساسات وگام نهادن درمسیرگذشت افراد؛ توجه به عفوخداوند، باوجودقدرت وتوانایی انتقام وقراردادن آن به عنوان الگو، که درعین توانایی انتقام از بیشترگناهان چشم پوشی می کند.3) شرایط انجام عمل عفومشتمل بر ظرفیت وتوانایی انسان، توجه به عفو مقتدارانه خداوند، صبر،کظم غیظ، عقیده به قیامت و ایمان به خداوند است.4) آثارونتایج حاصل ازآن درقرآن شامل مواردزیرمی شود: الف) آثاردنیوی: راه حصول تقوا ، جلب محبّت خداوند ، تبدیل کینه ها و دشمنی ها به محبّت و دوستی، اتصاف به صفات الهی . ب) آثاراخروی: آمرزش الهی، پاداش اخروی، کفّاره ی گناهاننوح تحقیق به عمل آمده، بنیادی؛ روش آن توصیفی- تحلیلی، روش گردآوری اطلاعات ازنوع کتابخانه ای وتحلیل داده ها به صورت تحلیل محتوا می باشد.واژگان کلیدی: مبانی، شرایط، نتایج، روش، روش تربیتی، عفو

نظام هستی شناسانه‌ ملاصدرا از عرفان ابن‌عربی و پیروان او بهره بسیاری برد و مکتبی فلسفی را رقم زد که بسیاری از نظریات عرفانی در آن تلقی به قبول شد. یکی از این آموزه‌ها صقع ربوبی است. ملاصدرا به صورت روش‌مند و برهانی به تبیین صقع ربوبی پرداخت. او با تبیین مقام ذات یا احدیت و تمایز بخشیدن آن از مقام واحدیت یا عالم اله، بخش دوم را صقع ربوبی دانست. از نظر وی، احدیت، همان حقیقت مطلق وجود و مقام وجود محض و حضرت غیب الغیوبی است که هیچ اسم و رسمی ندارد ولی منشأ تمام اسماء و صفات است. این نظر او با اکثر عرفا که احدیت را اولین تعین حق می‌دانند در تعارض است. از نظر بیشتر عرفا، صقع ربوبی شامل احدیت و واحدیت به عنوان تعین اول و ثانی است ولی ملاصدرا، تنها واحدیت را در صقع ربوبی قرار می‌دهد و احدیت را همان مقام ذات می‌داند. او همچون عرفا، کثرت اسماء و صفات الهی را در واحدیت می‌داند. اسماء و صفات در صقع ربوبی، اولین تجلیات حق تعالی هستند که به صورت معانی و اضافات معقول از حق تعالی متجلی می‌شوند. علاوه بر اسماء و صفات، اعیان ثابته از لوازم اسماء و صفات الهی و در صقع ربوبی هستند. ملاصدرا عقول و مفارقات را نیز جزو عالم اله و صقع ربوبی می‌داند. از خصوصیات صقع ربوبی آن است که حقایق موجود در صقع ربوبی به وجود حق موجود و به وجود او واجب هستند و واسطه میان خلق و خالق به شمار می‌روند. با تبیین صقع ربوبی، برخی مسائل فلسفی توسط ملاصدرا، تفسیرهای جدیدی می‌یابند. از جمله آنکه: 1. تجلیات موجود در صقع ربوبی، معانی و اضافات معقول ذات و تجلیات علمی حق هستند. تجلیات موجود در صقع ربوبی، در مقابل تجلیات وجودی حق تعالی هستند که عالم ممکنات را تشکیل می‌دهند. 2. صور موجود در صقع ربوبی یا اعیان ثابت، علم الهی به مخلوقات پیش از خلقت آنها هستند. 3با صقع ربوبی که معانی کثیر موجود به وجود ذات هستند و واسطه شدن آنها میان ذات و ممکنات، ربط واحد به کثیر قابل تبیین است. 4. با قرار گرفتن عالم عقل در صقع ربوبی، تنها عالم مثال و ماده جزو ممکنات هستند و به این ترتیب ملاصدرا به حدوث همه ممکنات حکم می‌کند. 5. علم خداوند به موجودات مختار در صقع ربوبی با قید اختیار صورت گرفته است و تبیین گر افعال اختیاری انسان است و مباحث دیگری از این دست.

بحث شناخت صفات مشترک خدا و انسان از دیرباز در بین متفکران دینی رایج بوده است و پیشینه آن به دوره افلاطون می رسد؛ اما اینکه سه مقوله زمان، زبان و فرهنگ را در شناخت این صفات دخیل بدانیم بحث ن و وجدیدی است و از آنجا که خداوند در سوره (بقره / 30) انسان را خلیفه خود بر روی زمین معرفی کرده، لازم است با توجه به گذر زمان، رشد زبان و فرهنگ به این سوالات پاسخ داده شود؛ چگونه انسان امروزی با خالق خویش ارتباط برقرار می کند؟ چگونه انسان می تواند خد را متخلق به خلق الهی کند؟ به همین منظور لازم است تا پژوهشی به عمل آید و در آن به نقش زمان، زبان و فرهنگ در شناخت اینگونه صفات پرداخته شود و راه برای شناخت عموم مردم عصر حاضر هموار گردد. بر همین اساس، پژوهش در پیش روی، به سه موضوع کلی پرداخته است؛ اول اینکه آیا قرآن بر فرهنگ و زبان مردم عرب تاثیر گذاشت؟ آیا مردم جوامع غیر عرب توانستند با قران ارتباط برقرار کنند؟ نهایت اینکه نقش زمان، زبان و فرهنگ در شناخت صفات مشترک خدا و انسان چیست؟ بررسی های به عمل آمده ما را به این نتیاج رهنمون کرد که: قرآن بر زبان و فرهنگ مردم عرب تاثیر گذاشته و آنها را اصلاح کرد، شناخت خدا و صفات مشترک خدا و انسان بر هر فرد عرب و غیر عرب توسط سه عامل شناخت عقل، دل و فطرت که عمومی هستند، مسیر است و نهایت اینکه زمان ظرف تغییر است و در کنار زبان و فرهنگ و به عنوان مکمل هم موجبات فهم بهتر جوامع امروزی را فراهم می آورند.

یکی از مسائلی که از دیرباز تاکنون مورد توجه فیلسوفان و متکلمان جهان قرار گرفته، مسئله واجب تعالی و صفات و افعال اوست.حمید الدین کرمانی (قرن4 ه‍ . ق) بر خلاف فلاسفه، ذات حق تعالی را از هرگونه وصفی منزه می‌دارد. وی حتی اتصاف خداوند به وجود را نادرست می‌پندارد، قائل است ذات باری تعالی بالاتر از هرگونه وصفی بوده و هیچ چیز را نمی‌توان به او نسبت داد. از نظر وی خداوند نه موجود است و نه معدوم؛ نه عالم است و نه جاهل؛ نه قادر است و نه ناتوان؛ بلکه خداوند مافوق همه این اوصاف است. علامه طباطبایی (قرن14 ه‍ .ق) بر کرمانی و همفکرانش اشکال گرفته و قائل است نفی هرگونه صفتی از حق تعالی تعطیل عقول را به همراه دارد و این کاملاً مردود است. از نظر علامه صواب این است که خداوند موجود است و بالاترین مرتبه صفات را داراست؛ نه اینکه متصف به هیچ صفتی نباشد.

بررسی محتوایی منابع و مصادر اخلاقی اسلام به ضمیمه تأملات خاص در مبانی فلسفی آن اثبات می‌کند که آنچه به عنوان اخلاق اسلامی مطرح شده است را می‌توان در قالب یک نظریه منسجم با ویژگیهای خاص یک نظریه ارائه داد. هدف این پژوهش آن است که مبانی، غایات و قواعد کلی اخلاق را با استناد به منابع اولیه دین- آیات وروایات- استخراج کند و با روش تلفیق میان تحلیل‌های عقلی و داده‌های نقلی به یک نظریه منسجم اخلاقی دست یابد. در راستای تحقق این آرمان، یافته‌های نهایی پژوهش حاضر این است که مطلوب و هدف نهایی انسان، کاملترین چیزی است که روح که حقیقت وجودی انسان است بدان گرایش داشته، می‌تواند در میان مراتب مختلف نفس، به آن توجه نموده، آن را انتخاب کند و به انگیزه وصول به آن، افعال متناسب با آن را انجام دهد. از آنجا که گرایش انسان به سمت کمالات بی‌نهایت است و وجود بی‌نهایت کامل، وجود خداوند می‌باشد، گرایش انسان به سمت خداوند می‌باشد. تقرب انسان به خداوند، حرکت تکاملی در طول مراتب هستی است برای رسیدن به مبدأ عالم که خداوند است. انسان با ویژگیهای خاص خود، عملا توانایی دارد مراحل کمال را از ضعیفترین حد تا عالی-ترین درجه آن بپیماید. در سیر صعودی خود با مراتب هستی متحد شده و عین آن مراتب می‌گردد تا برسد به وجود کمال مطلق که کاملترین مرتبه هستی است. در این راستا تمام صفات و افعال اختیاری که از انسان صادر می‌شود به میزانی که وی را به این مقام نزدیک کند ارزشمند خواهد بود. چنین رابطه‌ای را به طور مستقیم تنها از طریق توجهات قلبی(نیت) با اعمال می‌توان برقرار کرد. حسن فعلی و حسن فاعلی هردو در ارزش‌گذاری عمل انسان سهیم‌اند. نظام تعلیم و تربیت نیز بر مبنای نظریه قرب الهی در عرصه اهداف، اصول، روشها، محتوای تربیتی و شیوه ارزشیابی متفاوت خواهد بود که از جمله اصول تربیتی که به آن اشاره شده توجه ویژه به معرفت و بینش-دهی به متربی، نقش مهم عمل و رفتار در رسیدن به قرب الهی، اصل تربیت الهی برای نیل به مقام قرب الهی و نقش انسان کامل در سیر تقرب الی الله است که در پایان نظریه به آن‌ها اشاره شده است.

بحث رساله حاضر در مورد اسماء و صفات خداوند در مفاتیح‌الغیب ملاصدرا است و مباحث در چهار فصل تنظیم شده است .فصل اول: زندگی‌نامه و آثار ملاصدرا را مورد بحث قرار داده و سعی شده با توجه به منابع موجود دقیق ترین شرح از تاریخ پر ابهام زندگی ملاصدرا بدستداده شود.فصل دوم: در این فصل بنیان تفکر صدرا یعنی حکمت متعالیه که همان تطابق عقل و شرح است مورد بحث قرار گرفته استو این نظریه با توجه به آثار ملاصدرا و آراء وی بیان شده است. فصل سوم: مباحثی که در این فصل ذکر شده به منزله مقدمات فصل چهارم است و نویسنده در پی این بود که در حداقل صفحات ، نظریات مختلف متفکرین قبل از صدرا و آراء متکلمان و اقوال عمادی صرف و نحو را بیان دارد تا فرق بیانات صدرا که در فصل چهارم می‌آید با این آراء روشن شود و نظریات صدرا درست و دقیق فهم شود.فصل چهارم: در این فصل که قسمت اصلی رساله میباشد، بحث اسماء و صفات با توجه به افکار و آرایی که در سه فصل قبل ذکر شد بیان شده است و نظر ملاصدرا در مورد معنا و مفهوم اسم و صفت و فرق اسم و صفت با هم و با ذات حق تعالی و نحوه اطلاق صفات بر انسان و خدا و همچنین اقسام صفات بیان شده است از جمله صدرا معتقد استکه صفات سلبی بازگشت به وجوب وجود میکنند و همچنین صفات ثبوتی هم بازگشت به وجوب میکند و این یعنی همان توحیدی دیدن هستی که همه چیز در پرتو توحید معنا پیدا میکند و در بحث اسماء این معنا را انسان درمی‌یابد زیرا تجلی کامله اسماء بر انسان بوده است و انسان با مقام خلافت الهی به درک صفات الهی دست می‌یازد.

توجه به معنی و معنی شناسی، در میان دانشمندان حوزه فلسفه، منطق و زبان شناسی دیر زمانی است که رونق دارد. این دانش در پی کشف چگونگی ساماندهی اطلاعات و دانسته های فراوان در متن و کلام و بررسی تأثیر معنایی آنها در خواننده و شنونده است.از اهداف معنا شناسی روشمند کردن مطالعه و بررسی متون یا کلام است. در این رساله سعی خواهد شد که به کشف رابطه تفسیر و معناشناسی بپردازیم و روشن سازیم این دانش به عنوان دانشی نوپا چه همپوشی هایی با تفسیر دارد و می تواند در تفسیر چگونه کاربرد داشته باشد.در ادامه به معنا شناسی اسماء و صفات با توجه به فرهنگ های لغت پرداخته و نظرات حکما و فلاسفه در رابطه با ذات و صفات الهی بیان خواهد شد و تا حد ممکن به مبانی اصول اعتقادی مکاتبی چند از فرهنگ اسلامی اشاره می شود.در نهایت امر هم با توجه به زیر بنایی که در فصول قبل شکل گرفته، به بررسی تعدادی چند از پُر بسامد ترین مفاهیم بکار رفته در قرآن کریم یعنی، اسماء و صفات حق تعالی که اشاره به خلقت و آفرینش در آنهاست و تا حد ممکن با چاشنی ادبیات فارسی پرداخته می شود و با بررسی این موارد و آیاتی و روایاتی که به عنوان نمونه ذکر می شود؛ مشخص خواهد شد که چه رابطه ی مستقیم و تنگاتنگی مابین این آیات و توحید به عنوان یکی از ارکان اصلی دین اسلام وجود دارد.

در فصل اول مبحث کلیات مطرح می شود تجسس و جاسوسی از نظر لغت و همچنین مفهوم آن در منابع اسلامی مورد بررسی قرار می گیرد.فصل دوم رساله موضوع تجسس در قرآن و ورایات را مطرح و حرمت و جواز آن را از نظر کتاب و سنت بیان می کند. قست اول این فصل حرمت تجسس با استناد به کلام الهی و ذکر روایات متعددی و نمونه های زیادی از دستورالعملها و بخشنامه های که توسط پیامبر و امامان معصوم در مورد تجسس و کسب اطلاعات مطرح شده و نیز سیره عملی آن بزرگواران می پردازد. و از آنجایی که منصب، نقابت، عرافت و برید به نحوی به موضوع تجسس و کسب اطلاعات ارتباط دارد به عنوان یک مطلب فرعی مطرح و شواهدی قرآنی و روایی برای آن آورده شده است موضوعاتی چون تجسس در مورد عملکرد، تجسس برای حفظ منافع عمومی و تجسس در مورد موضع گیری مردم در قبال سیاستهای دولت اسلامی، تجسس از عملکرد کارگزاران همانند استانداران،‌ فرمانداران، متصدیان امور اقتصادی،‌ قضات، نظامیان و .... بخش پایانی فصل دوم رساله را تشکیل می‌دهد. سیره تاریخی پیامبر و امامان در موضوع جاسوسی عنوان فصل سوم رساله است که عناوینی چون دستورات پیامبر (ص) برای کسب اطلاعات،‌ برخورد پیامبر با جاسوسان و نقش عیون و جاسوسان در حکومت حضرت علی (ع) را در بر دارد موضوع تقیه به عنوان یک مطلب تکمیلی به جهت اینکه از جهت تاکتیکی به جاسوسی و کسب اطلاعات مربوط می‌شود در بخش پایانی فصل سوم آورده شده است. و فصل چهارم این رساله نظریات فقها را در موضوع مورد نظر منعکس نموده است.

چکیدهاین رساله با هدف شناخت چگونگی نقش اسماء الهی در عالم تکوین، شناخت ماهیت و نحوه‌ی وجود اسماء الهی در هستی، شناسایی نحوه‌ی نقش و تأثیر اسماء جمالیه و جلالیه در هدایت و ضلالت مخلوقات و نیز پی بردن به چگونگی نقش اسماء و صفات الهی در رسیدن انسان به مقام خلیفه اللهی آن هم از دیدگاه دو دانشمند فلسفه و عرفان اسلامی یعنی صدرالمتألهین و علامه طباطبایی (رحمت الله علیهما) نگاشته شده است. روش نگارش پایان‌نامه توصیفی- اسنادی و به صورت تحلیل محتوا می‌باشد.از دیدگاه این دو شخصیت اسماء الهی در حقیقت محمولات عقلی و کمالات وجودی‌اند و صرف لفظ نیستند و دارای ویژگی‌هایی هم‌چون بساطت، لاحدی، احسن بودن و عینیت با ذات می‌باشند و لذا وسیله‌ی کسب شناخت و معرفت به سوی خداوند متعال هستند. اسماء الله اولین مخلوق باری تعالی و واسطه‌ی فیض در عالم هستی‌اند.از دیدگاه ملاصدرا و علامه طباطبایی صراط مستقیم راه توحید و راه هدایت و دربرگیرنده‌ی همه‌ی اسماء الهی می‌باشد و خدای تعالی است که با اسماء و صفات جمالیه و جلالیه‌ی خویش مخلوقات را به سوی حق راهنمایی و هدایت می‌کند. هر دو شخصیت با تکیه بر عینیت صفات الهی تقابل و تضاد آن‌ها را نفی کرده و معتقد به عمومیت و شمول برخی ازاسماء نسبت به بعضی دیگر می-باشند. برخی از اسماء الهی که نحوه‌ی هدایت از طریق آن اسماء در این رساله از دیدگاه ملاصدرا و علامه شرح داده شده «رب» و «رحمان ورحیم» و «ضارّ» هستند که به نوبه‌ی خود نسبت به بعضی از اسماء دیگر دارای عمومیت می‌باشند.تعلیم اسماء الهی توسط خداوند به انسان و آفرینش او به گونه‌ای که ظرفیت مظهریت جامع آن اسماء را در سایه‌ی محبت و اطاعت خداوند متعال به دست می‌آورد، از دیدگاه این دو فیلسوف علت حقیقی رسیدن او به مقام خلیفه اللهی است و کامل‌ترین انسان و مظهر اسم اعظم خداوند حضرت محمد (صلی الله علیه و آله و سلّم) است که تجلی تام و تمام اسماء الهی در هستی می‌باشد.